Historia szkoły
Historia szkoły
W 1912 roku Leon Kozłowski założył prywatną szkołę elementarną z polskim językiem wykładowym. Mimo stosunkowo wysokich opłat za naukę szkoła rozwinęła się, stając się centrum doskonalenia nauczycieli. Słynęła z wysokiego poziomu nauczania i wychowywania. W 1917 roku szkołę przejęło miasto - przeszła pod Zarząd Magistratu. W przededniu odzyskania niepodległości szkoła liczyła 6 oddziałów, w których uczyło się 225 dzieci. W latach dwudziestych uczniowie uczyli się następujących przedmiotów: religii, języka polskiego, matematyki, przyrody, geografii historii, języka francuskiego, rysunków, robót i śpiewu. Oceniano również sprawowanie, pilność, uwagę i porządek. Władze szkolne i samorząd miejski starały się o to, aby każda szkoła posiadała własny budynek. Na placu obok elektrowni miejskiej jesienią 1928 roku rozpoczęto budowę gmachu 13 klasowej Szkoły Powszechnej. Jej budowa trwała tylko półtora roku. Dnia 30 marca 1930r o godzinie 11.00 poświęcono gmach nowowybudowanej Szkoły przy ul. Kierkuckiej, która odtąd nazywa się ul. Szkolną. Do użytku oddano gmach frontowy, stanowiący 1/3 kompleksu gmachu szkolnego. Szkole nadano imię wybitnego uczonego, pierwszego Prezydenta Rzeczypospolitej - Gabriela Narutowicza. Obecni na uroczystości otwarcia goście podkreślali ten fakt życząc wychowankom, aby opuszczali jej mury jako ludzie rozumni, kochający ojczyznę i dążący do sprawiedliwości. W roku szkolnym 1930/31 w 7- klasowej szkole uczyło się 762 uczniów. Wszystkich uczniów obowiązywał schludny strój; w klasach młodszych były to berety i fartuszki, a w klasach starszych czarne fartuchy z białymi kołnierzykami oraz okrągłe czapki z czarnym daszkiem i żółtą obwódką. W jednej klasie uczyło się ponad 50 uczniów. Wyposażenie szkoły było bardzo skromne, dlatego uczniowie od klasy piątej do siódmej na lekcje fizyki, chemii, przyrody, geografii oraz robót ręcznych przychodzili raz w tygodniu do Centralnych Pracowni Publicznych Szkół Powszechnych w Siedlcach urządzonych w gmachu Szkoły nr 4. 2.jpg Chlubą szkoły był sztandar uroczyście wręczony w 1938r kierownikowi Bolesławowi Pawlakowi. Z tym sztandarem uczniowie maszerowali co tydzień na Mszę Św. W każdej sali wisiał krzyż, portrety marszałka J. Piłsudskiego i prezydenta I. Mościckiego. 3.jpg W 1939 roku planowano rozbudowę szkoły. Wybudowano fundamenty, ale wybuch II wojny światowej udaremnił dalsze prace. W budynku szkoły okupant zorganizował szpital wojskowy oraz koszary. Dlatego szkoła kilkakrotnie musiała zmieniać swoje lokum. Dzieci uczyły się w dawnej szkole nr 5, Szkole Krawieckiej i w innych miejscach. W okresie wojny do programu nauczania dołączono naukę jęz. niemieckiego, a usunięto historię i geografię. Ograniczono także naukę jez. polskiego. W dniu 30.07.1944r od odłamka bomby zginął długoletni kierownik szkoły Bolesław Pawlak- szanowany, wybitny pedagog. W dniu 31.07.1944r Siedlce zostały wyzwolone, a budynek rozminowano. Lekcje odbywały się w trudnych warunkach. Brakowało książek, pomocy naukowych, przyborów szkolnych, a także ławek, krzeseł i tablic. Nauczyciele wraz z rodzicami i młodzieżą zabrali się do naprawy gmachu szkoły, aby dzieci mogły jak najszybciej powrócić do normalnej nauki. Trudności lokalowe powodowały, że do roku 1974 dzieci uczyły się na dwie zmiany w pięciu salach lekcyjnych i trzech zastępczych. W młodszych klasach zdarzało się, że uczniowie siedzieli po troje w jednej ławce, natomiast młodzież z klasy siódmej i ósmej uczyła się w zimnych ciemnych salkach. 4.jpg W nowym budynku znajdowały się następujące pracownie przedmiotowe: polonistyczna, historyczno-geograficzna, fizyczno-chemiczna, jęz. rosyjskiego, biologiczna, matematyczna i zajęć praktyczno-technicznych. W starym budynku otworzono gabinet lekarski i stomatologiczny, a także gabinet dla metodyków nauczania początkowego oraz szatnię dla uczniów. Nowe skrzydło posiadało świetlicę i kuchnię z magazynem, pracownię muzyczną, salę gimnastyczną z zapleczem. 16.12.1980r nastąpiło uroczyste odsłonięcie Kącika Patrona Szkoły z olbrzymim portretem Gabriela Narutowicza. Umieszczono tam ozdobne tablice przedstawiające życiorys patrona i historię szkoły. 1.09.1994r obowiązki dyrektora przejęła mgr Barbara Woźnica, pełniła je do 31.08.2001. W tych latach szkoła wzbogaciła się o pomoce naukowe, został powiększony księgozbiór biblioteczny, wyremontowano salę gimnastyczną i boisko. Uchwałą Rady Miasta Siedlce w związku z wprowadzeniem następnego etapu reformy oświatowej, Szkołę Podstawową nr 2 przekształcono w Publiczne Gimnazjum nr 2 w Siedlcach. Dyrektorem wygasającej Szkoły Podstawowej została mgr Dorota Osiak, która pełniła tę funkcję do końca roku szkolnego 2003/2004 tj. do końca funkcjonowania placówki. Od 1 września 2001 roku obowiązki dyrektora Publicznego Gimnazjum nr 2 pełni mgr inż. Jadwiga Filus. W chwili obecnej Publiczne Gimnazjum posiada dwie pracownie informatyczne, dobrze wyposażone pracownie przedmiotowe i pomoce dydaktyczne, nowoczesne boisko, świetlicę, stołówkę, bibliotekę z czytelnią. Ciągle prowadzone są prace, usprawniające działalność szkoły.
Źródła: praca dyplomowa p. Jolanty Pawlak, Kronika Szkolna, Wspomnienia absolwentów oraz wiadomości własne.
